Гадаадын иргэн харьяатын газраас 976 аж ахуйн нэгж байгууллагуудад ажиллаж байгаа 36 улсын 10.292 гадаадын иргэдийн бичиг баримтад шалгалт хийжээ. Ингэхэд урьсан иргэнээ бүртгүүлдэггүй, визний хугацаа хэтрүүлдэг, төрийн байгууллагуудад ханддаггүй зэрэг зөрчлүүд илэрсэн байна. Улмаар визний хугацаа хэтрүүлсэн 74 уригч байгууллагын 253 хүн, нийт 1111 уригч байгууллагын 2628 иргэнд зөрчлийн хуулийн дагуу 1 тэрбум 32 сая 270 мянган төгрөгийн торгуулийн шийтгэл оногдуулсан байна.

Энэ бол маш их тоо юм.

Мөн 22 улсын 372 гадаадын иргэнийг Монгол улсаас албадан хөөж гаргасан. Эдгээр хүмүүс нь Монгол улсад 30 хоногийн визтэйгээр орж ирээд зөрчил гаргаж, зөвшөөрөлгүйгээр хөдөлмөр эрхэлсэн хүмүүс аж. 

Мөн Монгол улс Нигер улсын иргэдийг оруулж ирэхийг зогсоох шийдвэрийг гаргасан байна. Энэтхэг улсын элчин сайдын яамнаас 30 хоногийн виз аваад орж ирсэн 2 Нигерийн иргэний нэгийг нь энэ сарын 11-нд албадан гаргав. Харин нөгөөхийг нь 26-нд албадан хөөж гаргах гэнэ. 

Түүнчлэн хар тамхины хэрэгт холбогдсон Их засаг их сургуульд багшилж байсан нигер улсын иргэнийг баривчилж, саатуулсан. Тус улсын иргэн нь Англи улсын элчин сайдын яамнаас 30 хоногийн визээр орж ирсэн байжээ. Англи улс нь манай улсад мэдэгдэлгүйгээр бизнес, жуулчин ангиллын 30 хоногийн виз өгдөг хуулийн тогтолцоотой байгаа юм. Хэрэв 30 хоногоос дээш бол гадаадын иргэн харьяат газраас зөвшөөрөл олгодог байна. 

Харин бизнес болон жуулчин ангиллын визний зөвшөөрлийг Хөх хот, Эрээний консулууд ихээхэн олгодог. Өөрөөр хэлбэл Монголд орж ирж буй гадаадын иргэдийн талаас илүү хувийг хятадууд эзэлдэг гэсэн үг.

Манай улсад оршин суугаа 13.000 хятад иргэд хөдөлмөр эрхлэх, сурч боловсрох, Монгол улсын иргэнтэй гэр бүл болсон, цагаач болон харьяалалгүй гэх шалтгаанаар оршин сууж байна. 

Тэр дундаа Монгол улсын иргэнтэй гэр бүл болсон 428 Хятад улсын иргэд эх оронд минь байна. 

Зарим хүмүүс энэ тоог "хайр сэтгэл"-ээр хаацайлж, зөвтгөж болох юм. Гэхдээ гуравхан сая иргэнтэй манай улсын хувьд бол энэ нь үндэсний аюулгүй байдалд нөлөөлж буй ноцтой асуудал билээ. Хятад хүнтэй гэр бүл болсон хүмүүсийн үр хүүхдүүд Монголд Монгол нэртэйгээр оршин суудаг. Тэр ч бүү хэл Хятадууд нь Батаа, Болдоо, Чимгээ гэх мэтээр нэрээ Монгол болгож иргэншлээ солин амьдарч байна. Үүнийг зүй ёсны асуудал гэж үзэхэд тун хэцүү юм.

Эрт дээр үеэс бидний өвөг дээдэс "Хятад хүнтэй суувал яс чинь харлана" гэж сургадаг байв. Яагаад юуны учир гэдгийг танд сонирхуулбал...

Монгол хүн чухам яагаад хятадуудтай цус холилдож болохгүйн талаар олон мянган жилийн туршид өвөг дээдэс минь нэг зүйлийг ажиглан тогтоосон байдаг.

1. Монгол үхэр, сарлаг хоёрын дундаас “хайнаг” төрөх бөгөөд хайнаг нь бие бялдар сайхан, хөрслөг том, бяр чадал ихтэй байдаг. Гэхдээ, монголчууд “хайнаг”-аар бух тавьдаггүй. Үүнтэй адилаар монгол хятад хоёрын дундаас гарсан “эрлийз” нь  ихэвчлэн бие бялдраар өндөр том, царай зүс сайтай байдаг.

2. Монгол үхэр, хайнаг хоёрын дундаас “ортоом” гэгч тугал төрөх бөгөөд “ортоом” нь бие бялдраар том байж болох ч ашиг шим муу, усан нүдтэй, ган зудад тэсвэр муутай байдаг. Харин монгол хүн ба хятадын “эрлийз” хоёрын дундаас “хурлийз” гэгч хүүхэд төрөх бөгөөд “хурлийз” нь “ортоом” үхэртэй нэгэн адил бие бялдраар том, жижиг, янз янзын байж болох ч давхраагүй бүлцгэр, галгүй усан нүдтэй, бие эрхтний хувьд хэлбэр галбир муу, нуруу бөгтөр цөөцөгнүүр явдалтай, бор хар, эсвэл цонхигор царайтай, хүний мөс чанараар муу байдаг гэдэг.

3. Монгол үхэр, ортоом хоёрын дундаас “доль” гэгч үхэр гарах ба “доль” нь биеэр давжаа, ашиг шим, үр төл муутай, ган зудад тэсвэргүй байдаг. Харин монгол хүн, хятадын “хурлийз” хоёрын дундаас “хунхууз” гэгч гарах бөгөөд “хунхууз” нь бие бялдраар ихэвчлэн давжаа, царай муутай, цонхигор, сул дорой, өвчин эмгэгт нэрвэгдэмтгий, галгүй усан нүдтэй, үр хүүхэд цөөн, нас богино, хятад талдаа маш их элэгтэй байдаг.

4. Монгол үхэр, “доль” хоёрын дундаас “усан гүзээ” гэгч үхэр гарах ба “усан гүзээ” нь ихэнх тохиолдолд мал болдоггүй, эсвэл 1-ээс 2 насандаа үхдэг, үр төл гэж байдаггүй, үр төл гаравч мал болох нь бараг үгүй. Харин монгол хүн, хятадын “хунхууз” хоёрын дундаас “шоохууз” гэгч гарах ба “шоохууз” нь хүн болох нь цөөн, хүн болж өсөн торнилоо ч бие эрхтний ямар нэг согогтой, хятад хүнийг бүх зүйл дээр улайран зөвтгөж дэмжинэ. Эмэгтэй “шоохууз” нь хүүхэд гаргадаггүй, гарсан ч амьдрах чадвар багатай, эр “шоохууз” нь ихэвчлэн үргүй байдаг.

"Өвөө маамын гэрээс" зохиол

Ийм л байдлаар монгол хүн хятадтай цус холилдвол 4-5 дахь үеийн дараа үр удам нь тасардаг жамтай. Тийм учраас монгол эхчүүд, эмэгтэйчүүд хятадын цус холилдсон хүний үр хүүхэдтэй, хятадын эрлийз, хурлийзуудтай гэр бүл болох, тэдний үр хүүхдийг төрүүлэх, ураг төрлийн холбоо тогтоохыг ихэд цээрлэж, өвгөдийн захиас, тэнгэрийн гэрээсийг санах нь зүйтэй юм.

Тэгвэл энэ асуудалд шинжлэх ухаанчаар хандаад үзвэл:

Генетекчид тус процессыг хүн төрөлхтөн биологийн хувьд нэг төрөл зүйл боловч арьстан болон үндэстний түвшинд хоорондоо дэд зүйлийн хэмжээнд хуваагдана. Хэрэв хоёр өөр үндэстний хүн хоорондоо эвсэлдвээс нэгдүгээр үеийн үр төл нь морфологи (хэлбэр судлал)-ын хувьд тун сайхан байдаг бөгөөд үүнийг гетерозис (үмцийн давуулаг)-ийн давуу тал гэнэ.

Гэвч хоёрдугаар үеэс эхлэн эр болон эм (эр хүйс дээр илүү хүчтэй илэрнэ) аль алинд нь дээр дурдсан кроссоверын процесс сайн явагдаж чадахгүйгээс бэлгийн эсүүдийн хэвийн боловсролт мууддаг. 

Улмаар генийн буруу программчлалтай хэвийн бус бэлгийн эсүүдээс үүссэн гуравдугаар үеийн үр төлүүдийн оюун ухаан, ой мэдрэмж, байгалийн инстикт (өөрийгөө хамгаалах чадвар буюу ухамсрын бус хандлага), цаашлаад морфологийн хувьд эрс доройтдог.

Гуравдугаар үеэс эхлэн эрэгтэйн үргүйдэл илт ажиглагдах бөгөөд үүнийг биологийн дагалт гэж хэлдэг “ гэж тайлбарлажээ.

Тэгэхээр Монгол угсааны охид, бүсгүйчүүд минь" Эмс садарлавал үндэстэн мөхнө" гэдгийг санаж цусаа ариун байлгахыг эрхэмлэн дээдэлье. Ирээдүй хойч үеийнхээ төлөө ёс журамтай байж, өвөг дээдсийнхээ үнэт сургаалийг чандлан биелүүлье. 

Миний Монголын ирээдүй Монголоороо гэрэлтэж, үүх түүх нь хорвоо ертөнцийг цуурайтуулсан хэвээрээ байг. Хятадыг дороо гишгэлж ирсэн өвөг дээдсийн агуу үр удам эр бяр, ухаан дорой доодостойгоо дэр нэгтгэх нь зүй бус хэрэг биз ээ.

Э.Анударь

Эх сурвалж дурдахгүйгээр зөвшөөрөлгүй хуулбарлан нийтлэхийг хориглоно.